Obrąbek stawowy barku to struktura zbudowana z chrząstki włóknistej o kształcie pierścienia ściśle przylegającego do kostnej panewki. Pogłębia panewkę, dzięki czemu przyczynia się do ochrony głowy kości ramiennej. Obrąbek i przyczepiająca się wzdłuż panewki torba stawowa odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu stabilności stawu. Zabezpieczają go przed wysuwaniem się głowy z panewki. Obrąbek stawowy jest strukturą bogato unaczynioną i unerwioną co powoduje silne dolegliwości bólowe w przypadku jego uszkodzenia.

Uszkodzenia mogą być wynikiem wielokrotnego powtarzania pewnych ruchów lub ostrego urazu. Do rozerwania obrąbka stawowego barku często dochodzi przy ostrym urazie na skutek upadku na wyciągnięte ramię.

Najczęstszym objawem jest ból utrudniający sprawne wykonywanie ruchów w stawie ramiennym w trakcie różnych czynności lub podczas uprawiania sportu. Podczas badania odczuwalny jest dyskomfort przy wymuszonej rotacji zewnętrznej i odwiedzeniu stawu ramiennego pod kątem 90°. Czasami przy tego typu urazie może dojść do charakterystycznego „strzału”. Dodatkowo można zaobserwować osłabienie siły mięśniowej pierścienia rotatorów.

​

W lżejszych przypadkach podstawą jest leczenie nieoperacyjne. Rehabilitacja polegająca na zwiększeniu zakresu ruchów i stopniowym zwiększeniu aktywności fizycznej może dać zadowalające rezultaty. Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi spodziewanej poprawy, wówczas konieczny jest zabieg chirurgiczny. Artroskopia barku ma na celu wykonanie plastyki rozdartego obrąbka. Pacjenta znieczulamy i układamy w pozycji "fotela plażowego". Następnie pod kontrolą kamery dokonuje się ponownego przyszycia uszkodzonego obrąbka stawowego. Do tego celu używa się specjalnych implantów mocujących tzw. „kotwic". Po zabiegu bark unieruchamiamy w specjalnej ortezie na okres 4-6 tygodni.

Przy wypisie pacjentowi udzielamy instruktażu odnośnie dalszego postępowania rehabilitacyjnego.